مقایسه عامل های شخصیتی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در سرطان ریه و معده با افراد بهنجار

زمینه و هدف: با توجه به نقش عوامل شخصیتی و به کارگیری راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در سبب‍شناسی و فیزیوپاتولوژی بیماری سرطان؛ هدف پژوهش حاضر مقایسه عامل های شخصیتی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان افراد مبتلاء به بیماری سرطان معده و ریه با افراد بهنجار می باشد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع علّی-مقایسه‍ای است که در آن 100 نفر از بیماران سرطانی (50 معده و 50 ریه) و 50 نفر از افراد سالم، از طریق همتاسازی با گروه بیمار به روش نمونه‍گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات به وسیله پرسشنامه شخصیتی (neo-ffi) و پرسشنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان (mai) جمع‍آوری و با کمک روش تحلیل واریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: براساس یافته‍ها تفاوت معناداری بین سه گروه مورد مطالعه در متغیر تنظیم شناختی هیجان و مؤلفه های آن وجود دارد؛ به طوری که مبتلایان به سرطان به میزان بیشتری از راهبردهای غیرانطباقی (فاجعه‍انگاری، خودسرزنش‍گری، نشخوار فکر و سرزنش دیگری) نسبت به افراد عادی استفاده می کنند. اما بین سه گروه در مؤلفه های شخصیت تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر ضمن اشاره به پیچیدگی طبیعت سرطان، به شناخت عامل بسیار مهم مداخله‍گر در ابتلاء به سرطان ریه و معده یعنی راهبردهای متفاوت تنظیم شناختی هیجان افراد سرطانی با یکدیگر و افراد عادی کمک می کند.